علامه طباطبایی در درس هیچگاه به شعر و داستان استناد نمی‌کرد

با روشی که بعضی داشتند کم کم شعر به وسط درس آمده است، آن چنان این مهمان ناخوانده جای درس را گرفته که همه‌ براهین را کنار زده است.