“ცნობის გამოქვეყნების დღეს ორჯერ მომიწია ქუჩაში ყოფნა, ვიმგზავრე ტრამვაით და არსად შემინიშნავს თანაგრძნობისა და სიბრალულის ოდნავი გამოკრთომაც კი. ცნობას კითხულობდნენ ხმამაღლა, ჩაცინებით, აბუჩად აგდებითა და უსულგულო კომენტარებით... რაღაც უაზრო გულქვაობა იყო, ტრაბახი სისხლისმსმელობით“.
