«Είμαι ένας δυστυχισμένος παντρεμένος – Σκέφτομαι την πρώην εδώ και… 35 χρόνια»
Τι λύσεις μπορεί να βρει ένας άνθρωπος όταν στα 60 του χρόνια αντιλαμβάνεται ότι είναι δυστυχισμένος, ζει με το λάθος άτομο και ίσως το πιο περίεργο… σκέφτεται ακόμα των έρωτα των νεανικών του χρόνων;
Αυτό συνέβη σε έναν Αμερικανό μεσήλικα, ο οποίος όντας απεγνωσμένος, επικοινώνησε με τη δημοσιογράφο Έιμι Ντίκινσον, η οποία μέσω της στήλης της στους New York Times, συμβουλεύει αναγνώστες.
Ο Αμερικανός μάλιστα, υιοθέτησε το ψευδώνυμο «Μόνος και Δυστυχισμένος» αποφεύγοντας για ευνόητους λόγος να αναφέρει το πραγματικό του όνομα.
Τι συνέβη όμως στον «Μόνο και Δυστυχισμένο»;
Όπως εξήγησε ο ίδιος, ζει με τη σύζυγό του εδώ και 35 χρόνια, έχοντας δύο παιδιά ενήλικα που ζουν μόνα τους.
«Εδώ και χρόνια κοιμόμαστε σε ξεχωριστά υπνοδωμάτια. Είναι αλκοολική και συχνά μου φέρεται πολύ άσχημα. Η ζωή είναι άθλια» αναφέρει ο ίδιος.
Ωστόσο, πολλά χρόνια πριν ήταν πεντρεμένος με τον παιδικό του έρωτα, την οποία χαρακτηρίζει ως «αδελφή ψυχή» του.
«Είχαμε αυτό που νόμιζα ότι ήταν ένας υπέροχος γάμος, μέχρι που μια μέρα ανακοίνωσε ότι δεν ήθελε πια να παντρευτεί. Αρνήθηκε να μου πει γιατί ή να ζητήσει συμβουλές. Ήμουν συντετριμμένος. Προσπάθησα για τον επόμενο χρόνο να την κερδίσω πίσω»
Ωστόσο, στη συνέχεια έμαθε ότι διατηρούσε σχέση με έναν συνεργάτη της από τη δουλειά τον οποίο τελικά παντρεύτηκε.
Ύστερα από περισσότερα από 35 χρόνια και έχοντας κόψει κάθε επαφή μαζί της, ο Αμερικανός μεσήλικας αντιμετωπίζει ένα φοβερό δίλημμα:
«Το δίλημμά μου είναι ότι δεν μπορώ να βγάλω την πρώτη μου γυναίκα από το μυαλό ή την καρδιά μου. Δεν είχαμε καμία επαφή για περισσότερα από 35 χρόνια, αλλά είναι πάντα στο μυαλό μου».
Ο ίδιος πιστεύει ότι η ίδια ένιωθε ότι έκανε ένα μεγάλο λάθος τερματίζοντας το γάμο τους. «Αλλά δεν ξέρω τι να κάνω για τα συναισθήματά μου τώρα».
Το πρόβλημα πλέον για τον ίδιο είναι ότι ορκίστηκε να τηρήσει τους όρκους που έδωσε στη σημερινή γυναίκα του σκοπεύει να το κάνει, οπότε δεν μπορεί να την αφήσει, αναφέρει.
«Δεν μπορώ να πάω σε συμβουλευτική γιατί νομίζω ότι θα ραγίσει η καρδιά της γυναίκας μου να μάθει τα συναισθήματά μου και δεν έχω μιλήσει ποτέ για αυτό με κανέναν».
«Πάντα οραματιζόμουν να ζήσω με την αδελφή ψυχή μου στα χρυσά μας χρόνια με έναν μακρύ και ευτυχισμένο γάμο. Τώρα θα περνάω τα χρυσά μου χρόνια με μια πικρόχολη αλκοολικη χωρίς καμία ελπίδα να έρθουμε πιο κοντά. Δεν ξέρω τι να κάνω».
Πως θα μπορούσε να βοηθηθεί ένας άνθρωπος όντας σε τέτοιο ψυχολογικό και συναισθηματικό αδιέξοδο;
Απαντώντας του η Έιμι Ντίκινσον, του είπε πως «δεν μπορείς να επηρεάσεις καμία αλλαγή στην σημερινή αξιοθρήνητη κατάστασή σου, επειδή προφανώς έδωσε όρκους δια βίου να παραμείνεις αξιοθρήνητος, ό,τι κι αν γίνει — και αυτός ο όρκος περιλαμβάνει την άρνηση να ζητήσεις βοήθεια».
Του πρότεινε λοιπόν να συνειδητοποιήσει ότι εάν καταφύγει σε μια ατομική συμβουλευτική, θα είναι κάτι εντελώς ιδιωτικό και απόρρητο δίχως να χρειάζεται να φανερώσει κάτι στη γυναίκα του.
«Η θεραπεία βρίσκεται εκεί που μπορείτε να αποκαλύψετε τις επίμονες επιθυμίες σας» αναφέρει, καταλήγοντας πως η ίδια πιστεύει ότι ο καημός του αποκαλύπτει την επιθυμία του να ξεφύγει.
«Η πρώην σύζυγός σας είναι τοποτηρητής για όλα όσα πιστεύετε ότι έχετε θυσιάσει».
Γι΄ αυτό και του προτείνει να συμμετάσχει σε συναντήσεις Ανώνυμων Αλκοολικών, οι οποίες θα τον βοηθήσουν να διευκρινίσει τις προθέσεις και τις επιλογές του.
«Η επικοινωνία με άλλους των οποίων η ζωή επηρεάζεται από τον αλκοολισμό θα σας κάνει να αισθάνεστε λιγότερο μόνος και –ελπίζω- πολύ λιγότερο μίζερος».