Πυρηνικές δοκιμές, υπερθέρμανση του πλανήτη, εξαφανίσεις ειδών – Είμαστε στην Ανθρωπόκαινο εποχή;
Η Τριαδική περίοδος ήταν εκείνη των δεινοσαύρων, η Παλαιογενής περίοδος είδε την άνοδο των θηλαστικών, το Πλειστόκαινο περιλάμβανε τις τελευταίες εποχές των παγετώνων.
Μήπως είναι καιρός να σηματοδοτήσουμε τη διαμόρφωση του πλανήτη από ανθρώπινο παράγοντα με το δικό της κεφάλαιο στην ιστορία της Γης, την Ανθρωπόκαινο εποχή;
Οι επιστήμονες αποφάσισαν πως δεν ήρθε ακόμα η ώρα, μετά από μια συζήτηση που διήρκεσε 15 χρόνια.
Μια επιτροπή περίπου δώδεκα μελετητών καταψήφισε, με μεγάλη πλειοψηφία, μια πρόταση για την κήρυξη της έναρξης της Ανθρωπόκαινου περιόδου, μιας νεοσύστατης εποχής του γεωλογικού χρόνου, σύμφωνα με μια εσωτερική ανακοίνωση των αποτελεσμάτων της ψηφοφορίας που είδαν οι New York Times.
Σύμφωνα με το τρέχον χρονοδιάγραμμα των γεωλόγων για την 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια ιστορίας της Γης, ο κόσμος μας αυτή τη στιγμή βρίσκεται στην Ολόκαινο Εποχή, που ξεκίνησε πριν από 11.700 χρόνια με την πιο πρόσφατη υποχώρηση των μεγάλων παγετώνων.
Η τροποποίηση της χρονολογίας για να πούμε ότι είχαμε προχωρήσει στην Ανθρωπόκαινο θα αντιπροσώπευε μια αναγνώριση ότι οι πρόσφατες, ανθρωπογενείς αλλαγές στις γεωλογικές συνθήκες ήταν αρκετά βαθιές ώστε να φέρει την Ολόκαινο στο τέλος της.
Η διακήρυξη θα διαμορφώσει την ορολογία σε σχολικά βιβλία, ερευνητικά άρθρα και μουσεία σε όλο τον κόσμο. Θα καθοδηγούσε τους επιστήμονες στην κατανόησή τους για το παρόν μας που εξακολουθεί να εκτυλίσσεται για γενιές, ίσως ακόμη και για τις επόμενες χιλιετίες.
Πότε ξεκίνησε η ιδέα της Ανθρωπόκαινου περιόδου;
H ιδέα της Ανθρωπόκαινου περιόδου ξεκίνησε στα μέσα του 20ού αιώνα, όταν οι δοκιμές πυρηνικής βόμβας διασκόρπισαν ραδιενεργές επιπτώσεις στον κόσμο μας.
Σε αρκετά μέλη της επιστημονικής επιτροπής που εξέτασε την πρόταση της επιτροπής τις τελευταίες εβδομάδες, αυτός ο ορισμός ήταν πολύ περιορισμένος, πολύ πρόσφατος, για να είναι μια κατάλληλη ένδειξη της αναμόρφωσης του πλανήτη Γη από τον Homo sapiens.
Αυτό το ερώτημα πώς να τοποθετήσουμε την εποχή μας στο αφηγηματικό τόξο της ιστορίας της Γης έχει ωθήσει τον σπάνιο κόσμο των γεωλογικών χρονομετρητών σε ένα άγνωστο προσκήνιο.
Οι γεωεπιστήμονες δεν αρνούνται ότι η εποχή μας ξεχωρίζει μέσα σε αυτή τη μακρά ιστορία. Ραδιονουκλεΐδια από πυρηνικές δοκιμές. Πλαστικά και βιομηχανία. Ρύποι από σκυρόδεμα και μέταλλα. Ταχεία θέρμανση του θερμοκηπίου.
Απότομη αύξηση των εξαφανίσεων ειδών. Αυτά και άλλα προϊόντα του σύγχρονου πολιτισμού αφήνουν αναμφισβήτητα υπολείμματα στο αρχείο ορυκτών, ιδιαίτερα από τα μέσα του 20ου αιώνα.
Ωστόσο, για να πληροί τις προϋποθέσεις για τη δική του είσοδο στη γεωλογική χρονική κλίμακα, η Ανθρωπόκαινο θα πρέπει να οριστεί με πολύ συγκεκριμένο τρόπο, που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες των γεωλόγων και όχι απαραίτητα εκείνων των ανθρωπολόγων, καλλιτεχνών και άλλων που ήδη χρησιμοποιούν ο όρος.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αρκετοί ειδικοί που έχουν εκφράσει τις αμφιβολίες τους σχετικά με την κατοχύρωση της Ανθρωπόκαινου τόνισαν ότι η καταψήφισή του δεν πρέπει να εκληφθεί ως δημοψήφισμα μεταξύ των επιστημόνων για την ευρεία κατάσταση της Γης. «Αυτό ήταν ένα στενό, τεχνικό θέμα για τους γεωλόγους, ως επί το πλείστον», είπε ένας από αυτούς τους σκεπτικιστές, ο Erle C. Ellis, περιβαλλοντικός επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ, στην κομητεία της Βαλτιμόρης. «Αυτό δεν έχει καμία σχέση με την απόδειξη ότι οι άνθρωποι αλλάζουν τον πλανήτη», είπε ο Δρ Έλις. «Τα στοιχεία συνεχίζουν να αυξάνονται».