Τα σενάρια για αποστολή ελλήνων στρατιωτών στην Ουκρανία – Οι προϋποθέσεις για τη συμμετοχή σε ειρηνευτική δύναμη
Σε έναν δύσκολο γρίφο εξελίσσεται η στάση που θα τηρήσει η Ελλάδα στην περίπτωση που κληθεί να στείλει στρατιώτες στην Ουκρανία στο πλαίσιο μιας δύναμης τήρησης της ειρήνης, ειδικά από τη στιγμή που η Άγκυρα αν τελικά αναλάβει μια τέτοια αποστολή θεωρείται βέβαιο πως θα ζητήσει ανταλλάγματα ή στην ελάχιστη των περιπτώσεων θα αποκτήσει επιπλέον «πόντους» στη γεωπολιτική σκακιέρα.
Αξίζει να επισημανθεί πως η Τουρκία δεν απέρριψε το ενδεχόμενο αποστολής, με τον εκπρόσωπο του τουρκικού υπουργείου Αμυνας, Ζεκί Ακτούρκ, να δηλώνει χαρακτηριστικά: «Η Τουρκία είναι μια χώρα που δημιουργεί ειρήνη και σταθερότητα στην περιοχή της και προσπαθεί να συμβάλει σε όλες τις πρωτοβουλίες προς αυτή την κατεύθυνση. Ωστόσο, πρέπει πρώτα να επιτευχθεί κατάπαυση του πυρός μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, στη συνέχεια πρέπει να καθοριστεί το πλαίσιο μιας αποστολής με σαφή ορισμό της αποστολής και να καθοριστεί ο βαθμός στον οποίο θα συμβάλει κάθε χώρα». Αρμόδιες κυβερνητικές πηγές εκτιμούν πως η Τουρκία, που έχει επιδείξει τα τελευταία χρόνια μια αξιοσημείωτη ισορροπία σε δύο βάρκες, εκείνες της Ρωσίας και της Δύσης, θα επιδιώξει ανταλλάγματα κυρίως στο Κυπριακό, ενώ αν τελικά η ειρήνευση έρθει με την παραχώρηση ουκρανικών εδαφών στη Ρωσία, θα δημιουργηθεί ένα κακό προηγούμενο και για διάφορες στοχεύσεις της Τουρκίας τόσο στο Αιγαίο όσο και στην Ανατολική Μεσόγειο.
Στην Αθήνα στρατιωτικές πηγές παραπέμπουν σε ξεκάθαρη πολιτική απόφαση, τονίζοντας παράλληλα πως η άποψή τους είναι να μη γίνει αποστολή στρατιωτών μόνο και μόνο επειδή μπορεί να στείλει η Τουρκία. Οι ίδιες πηγές, αν και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος απέκλεισε το ενδεχόμενο αποστολής ελλήνων στρατιωτών στην Ουκρανία, τονίζουν πως αυτό είναι μια δύσκολη απόφαση που θα ληφθεί σε κάθε περίπτωση από τα ανώτατα κλιμάκια της κυβέρνησης και μόνο κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Να έχει συμφωνηθεί από τις δύο πλευρές, Ουκρανία και Ρωσία, η ειρήνευση και η τοποθέτηση ξένων στρατιωτών στη γραμμή κατάπαυσης του πυρός, κατά προτίμηση υπό τον μανδύα του ΟΗΕ. Ως κυανόκρανοι δηλαδή.
Σε κάθε περίπτωση η Αθήνα δείχνει να μη βιάζεται για κάτι τέτοιο μιας και σε στρατιωτικό επίπεδο έχει άλλα πιο φλέγοντα ζητήματα που αναμένει να αντιμετωπίσει το επόμενο χρονικό διάστημα και η αποστολή στρατιωτών στο έδαφος δεν θα ήταν ούτε η καλύτερη επιλογή ούτε η πολιτικά ορθότερη. Ωστόσο κυβερνητικές πηγές που μίλησαν στα «ΝΕΑ» δεν απέρριψαν το ενδεχόμενο εάν και εφόσον υπάρξουν οι συνθήκες που αναφέραμε, να υπάρξει ελληνική συμμετοχή με αεροσκάφη εν είδει «air policing» ή αποστολής ναρκοθηρευτικού στη Μαύρη Θάλασσα για τη συνδρομή στην αποναρκοθέτηση λιμανιών και της ευρύτερης θαλάσσιας περιοχής. Σε κάθε περίπτωση τόνισαν και επανέλαβαν ότι θα πρέπει να έχει επέλθει ειρήνευση και να έχει συμφωνηθεί και από τις δύο πρώην αντιμαχόμενες πλευρές η αποστολή ξένων δυνάμεων στην περιοχή.