Συγγραφή τέλος

Το χειρόγραφο του Αλέξη Τσίπρα είναι έτοιμο, μας λένε οι συνεργάτες του, ο εκδοτικός οίκος έχει βρεθεί, όλα προχωράνε με βάση το χρονοδιάγραμμα. Στα έντεκα κεφάλαια του βιβλίου, που σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες θα βρίσκεται στα ράφια έως τις αρχές του Δεκεμβρίου, περιλαμβάνονται περιγραφές των πιο κρίσιμων γεγονότων της τετραετίας του ΣΥΡΙΖΑ (με κριτική και αυτοκριτική διάθεση, λένε, αυτό όμως θα το διαπιστώσουμε), αλλά παράλληλα μιλάει για την κρίση που ακολούθησε στο κόμμα του τα χρόνια της αξιωματικής αντιπολίτευσης μέχρι το αποτέλεσμα των εκλογών που οδήγησε στην παραίτησή του. Και το μετά, άραγε, με την εσωκομματική κόντρα Κασσελάκη – Αχτσιόγλου; Ποιος ξέρει.

Πυξίδα

Σίγουρα όμως θα περιλαμβάνει «την προσωπική του πυξίδα» για την Ελλάδα του μέλλοντος, «την οραματική του κατάθεση για το αύριο της Αριστεράς, της προοδευτικής παράταξης και της χώρας», όπως λένε από την Αμαλίας για να περιγράψουν τι θέλει να πει ο Τσίπρας για την Ελλάδα του 2030. Θα είχε, άραγε, νόημα το βιβλίο χωρίς (και τέτοιο) περιεχόμενο, όταν μάλιστα θεωρείται το σημείο καμπής για την αντίστροφη μέτρηση της επανόδου του; Ελπίζω μόνο να μην ονομάσει ολόκληρο το βιβλίο «Πυξίδα», γιατί το έχει προλάβει άλλος – έτσι λεγόταν το βιβλίο του Κώστα Λαλιώτη, με τον υπότιτλο «Το διαχρονικό ΠΑΣΟΚ: προκλήσεις – υπερβάσεις – προοπτικές». Και αυτός, τουλάχιστον, θα είναι σίγουρα διαφορετικός.

Κλεψύδρα

Ο χρόνος που προσδιορίζει ο πρώην πρωθυπουργός για την έκδοση του βιβλίου του δείχνει το χρονικό όριο που έχουν μπροστά τους και τα υφιστάμενα κόμματα για να κάνουν τις κινήσεις τους – ή, τελοσπάντων, για να τις ετοιμάσουν. Στο ΠΑΣΟΚ, η βελόνα του διμήνου, όπως προσδιορίστηκε από τον Παύλο Γερουλάνο, έγινε και λόγω της δημοσιότητας που αναμένεται να πάρει ο Τσίπρας με το βιβλίο. Και προσδιορίζει και τον χρόνο διεξαγωγής του «πράσινου» συνεδρίου, αν η Χαριλάου Τρικούπη θέλει να δημιουργήσει πολιτικά γεγονότα. Τι μένει; Να πατηθεί το κουμπί για την ΚΟΕΣ, να ακουστούν οι ημερομηνίες και να αρχίσουν οι ετοιμασίες.

Δύο μονάδες

Στην τελευταία δημοσκόπηση που είδε το φως της δημοσιότητας (Alco), το πιο ενδιαφέρον εύρημα είναι οι δύο μονάδες που ανέβηκε το ποσοστό των αναποφάσιστων – που από 17,7%  έφτασαν το 19% στην πρόθεση ψήφου. Και αυτό δείχνει τη ρευστότητα του πολιτικού σκηνικού, γιατί εμφανώς αυτοί προέρχονται και από τη ΝΔ και είναι ένα κοινό που έχει πολλούς και διαφορετικούς διεκδικητές, υφιστάμενους, αλλά και εν δυνάμει. Οσο η γκρίζα ζώνη μεγαλώνει, η ΝΔ μπορεί να ελπίζει ότι οι ψηφοφόροι θα γυρίσουν σ’ αυτήν. Αν όμως υπάρξει το ερχόμενο διάστημα μια ξεκάθαρη τάση, τότε ίσως θα έχει βρει τον αντίπαλο που θα στοχεύσει μέχρι την κάλπη.

Απορία

Ποιος φοβάται πιο πολύ την επίσκεψη της Κοβέσι στην Ελλάδα;