Εκλογικές ζαριές

Από μία οπτική, οι εξελίξεις δεν κρύβουν μια δυσεξήγητη εικόνα. Τα «τσαντίρια» στον Άγνωστο Στρατιώτη, που στηλίτευσε και ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη Βουλή, δεν ενοχλούσαν αισθητικά και σημειολογικά μόνον το Μέγαρο Μαξίμου, αλλά και τους – πέραν από κομματικές ταυτότητες – «νοικοκυραίους» στους οποίους έχουν εστιάσει εκ νέου οι κυλιόμενες μετρήσεις στο πρωθυπουργικό επιτελείο.

Κι αν οι εύζωνοι που είναι η μεγαλύτερη ατραξιόν στο εθνικό μνημείο, σβήνουν ημέρες από τη στρατιωτική θητεία τους, τι πιο φυσιολογικό η εμπλοκή του υπουργείου Εθνικής Αμυνας να γίνει εντονότερη. Εάν ο Νίκος Δένδιας έχει αποκτήσει το know-how με τον εξωραϊσμό επιτελείων και μνημείων, ας σπεύσει και στο Σύνταγμα.

Το ένα πρόβλημα, ωστόσο, είναι ότι επί μήνες μπροστά από τον Άγνωστο Στρατιώτη έχει μεταφερθεί ο βασικός πυρήνας αντίδρασης για την τραγωδία των Τεμπών – συνεπώς, η έκτακτη νομοθετική πρωτοβουλία θα μπορούσε εύκολα να εκληφθεί ως σπασμωδική κίνηση για να φύγουν τα Τέμπη από το κεντρικό κάδρο.

Το δεύτερο πρόβλημα έχει να κάνει με τον υπουργό Άμυνας που επίσης από καιρό έχει κρατήσει τις δικές του αποστάσεις από τη γενικότερη κυβερνητική διαχείριση της τραγωδίας – με αποκορύφωμα τη στήριξη των αιτημάτων Ρούτσι και της απεργίας πείνας που ανάγκασε την κυβέρνηση σε αναδίπλωση, όπως την ερμήνευσαν και οι «νοικοκυραίοι». Εν ολίγοις, το κυβερνητικό επιτελείο επιχείρησε να αντεπιτεθεί με μια τροπολογία για να ισοσκελίσει μια πολιτική ήττα.

Όσοι – κι εντός της ΝΔ – κάνουν αυτή την ανάγνωση, αμφιβάλλουν με την επιτυχία της συνταγής, με τη βεβαιότητα ότι οι βεβιασμένες κινήσεις δεν είναι ο καλύτερος σύμβουλος. Ο Ακης Σκέρτσος αναλύει τις μετρήσεις από τα focus group. Εάν είναι όντως και ο εμπνευστής της παρέμβασης, προσεχώς οι εκ των έσω βολές μπορεί να μην περιορίζονται στον κύκλο του Αντώνη Σαμαρά ή όσων κινούνται ακόμη εν ονόματι του Κώστα Καραμανλή.

Οι παρενέργειες έχουν αρχίσει ήδη να καταγράφονται. Με την προαναγγελία του Χάρη Δούκα για τα δικαστικά επεισόδια της  «εκκαθάρισης του Άγνωστου Στρατιώτη», ολοκληρώθηκε η ανταλλαγή απόψεων του «Πενταγώνου» με την Πλατεία Κοτζιά. Και στα ενδότερα της ΝΔ, όπως κι αν εξελιχθούν προσεχώς τα πράγματα, η καχυποψία μεταξύ «Πενταγώνου» και Μαξίμου παγιώθηκε.

Εάν προσεχώς θα αποτελεί είδηση η συνύπαρξη στον ίδιο χώρο του Μητσοτάκη με τους υπουργούς του, τότε το πρόβλημα το έχει ο Πρωθυπουργός. Η παρασκηνιακή ένταση που φούντωσε μπροστά στο μνημείο έχει ήδη αναβαθμίσει τη θέση του Δένδια – δεν αποτελεί πλέον έναν πιθανό διάδοχο όταν έρθει η ώρα για αλλαγή φρουράς στη ΝΔ, αλλά έναν πόλο απέναντι στον Μητσοτάκη. Και λίαν συντόμως, ο δημοφιλέστερος των υπουργών μάλλον θα δει να φουσκώνουν κι άλλο τα προσωπικά ποσοστά του.

Παλαιά κομματικά στελέχη, μνημονεύοντας άλλες περιόδους εσωκομματικών τριβών, κάνουν ήδη λόγο για «αλλαγή παραδείγματος». Στην περίοδο του Κώστα Καραμανλή, ιδίως στη δεύτερη πρωθυπουργική θητεία του, μια  σειρά από «λοχαγούς» και «υπολοχαγούς» στο τότε κυβερνητικό στερέωμα έψαχνε μια θέση στη λίστα των διαδόχων.

Στην περίπτωση Δένδια, ωστόσο, δεν βλέπουν πλέον έναν διαγκωνισμό κάτω από τον Πρωθυπουργό, αλλά τα πρώτα επεισόδια μιας αναβίωσης του σκηνικού που έζησε η ΝΔ την περίοδο 1991 – 93 με τον Μιλτιάδη Εβερτ απέναντι στον Κώστα Μητσοτάκη. Εάν ο Δένδιας, οικειοθελώς ή όχι, βρεθεί στο κοντινό μέλλον κι εκτός κυβερνητικού σχήματος (γιατί επί αυτής της προοπτικής ο κυβερνητικός εκπρόσωπος σπεύδει ήδη να διαψεύσει τα σενάρια περί ανασχηματισμού), κάποια κεφάλαια της εσωκομματικής ιστορίας θα μπορούσαν να επαναληφθούν.

Ο Άκης Σκέρτσος, όπως και οι περισσότεροι στο Μαξίμου, προεξάρχοντος του Κυριάκου Μητσοτάκη, θεωρούν ότι η τροπολογία για τον Άγνωστο Στρατιώτη υπηρετεί τη «λογική του αυτονόητου». Αν υπάρχουν ψήγματα μεταμέλειας ως προς τον χρονισμό, αναγνωρίζουν ότι «είχαν αργήσει» για τη συγκεκριμένη κίνηση.

Το βασικό για τον υπουργό Επικρατείας είναι οι μετρήσεις που λένε ότι το 46% συμφωνεί με τη ρύθμιση και το 44% διαφωνεί. Προσπερνώντας την εικόνα ενός μάλλον περιττού διχασμού, η στόχευση είναι στην ομάδα που στηρίζει και αποτελεί τη μεγάλη δεξαμενή στην οποία αποβλέπει ο Μητσοτάκης. Υπό αυτή τη έννοια, η επίμαχη τροπολογία αποτελεί μια εκλογική ζαριά – και θα ακολουθήσουν κι άλλες.