Αρκάς: Όταν η ελπίδα παίζει σκάκι με την πραγματικότητα
«Μεγαλειότατε, σε τι ελπίζουμε;»
«Κάποιος να σκουντήσει κατά λάθος τη σκακιέρα.»
Με δυο ατάκες και λίγες πινελιές, ο Αρκάς συνοψίζει μια ολόκληρη φιλοσοφία ζωής. Το σκίτσο του με τους λευκούς “ηττημένους” βασιλιάδες απέναντι σε ένα πανίσχυρο στρατό από μαύρα πιόνια, είναι κάτι παραπάνω από ένα ευφυολόγημα: είναι μια μεταφορά για την εποχή.
Η σκακιέρα γίνεται σύμβολο μιας πραγματικότητας όπου όλα μοιάζουν προκαθορισμένα. Οι κινήσεις έχουν γίνει, οι επιλογές είναι λίγες, και η μόνη ελπίδα… ένα τυχαίο «σκούντημα». Η ειρωνεία του Αρκά χτυπά κατευθείαν στο υποσυνείδητο του αναγνώστη: η ελπίδα υπάρχει, αλλά όχι απαραίτητα χάρη στη λογική — μάλλον χάρη στο απρόβλεπτο.
Με την απλότητα του σκίτσου του, ο Αρκάς κατορθώνει για άλλη μια φορά να μετατρέψει μια καθημερινή σκηνή σε υπαρξιακό σχόλιο. Είναι η στιγμή που το χιούμορ συναντά τη φιλοσοφία, κι ο αναγνώστης χαμογελά πικρά, γιατί αναγνωρίζει κάτι γνώριμο: το αίσθημα ότι πολλές φορές στη ζωή, η μόνη μας ελπίδα είναι «κάποιος να σκουντήσει τη σκακιέρα».
