یادداشت‌های روزانه‌ی ناصرالدین‌شاه، یک‌شنبه ۲۷ بهمن ۱۲۴۶؛ باد شدیدِ سختی آمد... جایی محفوظ‌تر از چادرِ خلا ندیده، یک چراغ هم آن‌جا برده ایستادیم

نصف شب، سه ساعت به دسته [شش] مانده باد شدیدِ سختی آمد که بسیار بسیار ترس داشت. من در آلاچیق خوابیده بودم، اما روی آلاچیق پوشِ بزرگی زده بودند، باد تکان پُرزور می‌داد؛ همه‌ی تجیرها را شکست و اندخت. پوش را پاره کرد، گرد و خاک غریبی شد. من برخاستم، سرداری پوشیده، کلاهِ دریایی گذاشته، رفتم بیرون. جایی محفوظ‌تر از چادر خلا ندیده، یک چراغ هم آن‌جا برده ایستادیم.