اوچا: ۸۳ پروژهٔ بشردوستانه به دلیل دخالت طالبان متوقف شده است
در این گزارش آمده که این پروژه‌ها ۹۸ درصد به دلیل دخالت طالبان متوقف شده‌اند و با ابراز نگرانی گفته شده که این مداخلات نسبت به مدت زمان مشابه در سال گذشته ۶۶ درصد افزایش یافته است.
این اداره می‌گوید که در این مدت در سراسر افغانستان موارد خشونت، بازداشت، مصادره کمک‌ها، ایجاد موانع در برابر فرستادن کمک‌های بشری، خواستن معلومات محرم از کارکنان، محدودیت بر کار زنان، تأخیر در امضای اسناد، درخواست مالیات غیرقانونی و حتی دخالت طالبان در گماشتن کارمندان را ثبت کرده است.
به‌اساس گزارش، ۷۳ مورد دخالت مستقیم طالبان در تطبیق برنامه‌های بشردوستانه، ۳۵ مورد دخالت در گماشتن افراد، ۱۹ مورد درخواست از بدست‌آوردن اطلاعات حساس کارکنان، ۵ مورد نفوذ در بخش تدارکات، ۵ رویداد محدود کردن سهم کارکنان زن و ۳ مورد دخالت در چگونگی پوشش لباس آن‌ها به ثبت رسیده است.
این اداره می‌گوید که در این مدت تنها محتسبین امر به معروف و نهی از منکر حکومت طالبان ۴۸ بار در امور آن‌ها مداخله کرده‌اند.
اوچا می‌گوید، در این مدت ۹ کارمندشان حین رساندن کمک‌های بشردوستانه بازداشت شده‌اند و در ۳ مورد تاسیسات آن‌ها به زور بسته شده است.
برخی از کارکنان اداره‌های مختلف بشردوستانهٔ ملل متحد در افغانستان نیز این موارد را در صحبت با رادیو آزادی تأیید کرده‌اند.
یکی از کارمندان برنامۀ جهانی غذا (دبلیو اف پی) در حوزۀ شرق به‌دلیل حساسیت موضوع به شرط عدم نشر نام و تغیر صدایش به رادیو آزادی گفت: «زمانی که در (دبلیو اف پی) کارت‌های کمک‌ها بیاید، مثلاً هزار کارت می‌باشد که از این هزار کارت تنها ۲۴۰ دانهٔ آن را محتسبین امر به معروف و نهی از منکر می‌گیرند. برخی آن را والی‌ها، فرماندهان و نظامیان می‌گیرند. ۶۰۰ کارت از آن باقی می‌ماند، شما فکر کنید در یک ولسوالی که ۳۰۰ هزار نفوس دارد، ۶۰۰ کارت را چه خواهند کرد.»
دفتر امور هماهنگی بشردوستانهٔ ملل متحد در افغانستان (اوچا) می‌گوید که این رویدادها بیشتر مناطق شمالی، شرقی و غربی را تحت تأثیر قرار داده است.
اوچا می‌افزاید که این نوع رویدادها به‌طور دوامدار سبب بی‌نظمی در امورات آن‌ها شده و امنیت کارکنان بشردوستانه را با تهدید مواجه کرده است.
ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان، به پرسش‌های رادیو آزادی در این مورد پاسخ نداده است، اما پیش از این مقام‌های طالبان نشر چنین گزارش‌ها را رد کرده و گفته بودند که موسسه‌های کمک‌رسان خارجی در کارهای خود مستقل هستند و آن‌ها تنها در رساندن کمک‌ها به افغان‌های نیازمند با این موسسه‌ها همکاری می‌کنند.
اما برخی از خانواده‌های نیازمند افغان از حکومت طالبان می‌خواهند که با درنظر داشتن اوضاع اقتصادی و سطح فقر در افغانستان، از دخالت در کارهای اداره‌های بین‌المللی کمک‌رسان دست بردارند.
رحمت‌الله، باشندۀ ولسوالی گوشتهٔ ننگرهار، در این مورد به رادیو آزادی گفت: «خواست ما از حکومت این است که به این موسسه‌ها که به ما کمک می‌کنند اجازه بدهند که مردم فقیر را پیدا کرده و برای‌شان خیر و کمک برسانند.»
زرور خان، باشندۀ ولسوالی چپه‌درۀ ولایت کنر و سرپرست خانوادۀ شش نفری که از مشکلات شدید اقتصادی شکایت می‌کند، به رادیو آزادی گفت: «مشکلات ما زیاد است. ۸۰ درصد افغان‌ها به همین کمک‌های اداره‌ها و موسسه‌های خارجی وابسته هستند. خواست ما این است که حکومت طالبان محدودیت بر این موسسه‌ها را متوقف کند، تا به مردم نیازمند کمک برسد.»
این درحالی‌ست که به‌اساس گزارش‌های نهادهای مختلف بین‌المللی، فقر در افغانستان به اوج خود رسیده است.
در گزارش اخیر شاخص جهانی درجه‌بندی گرسنگی (جی‌اچ‌آی) که به تاریخ ۱۳م اکتوبر منتشر شد، آمده است که افغانستان در سال روان در ردیف کشورهایی قرار گرفته که گرسنگی به‌گونهٔ جدی در آن افزایش یافته است.
پیش از این، دفتر امور هماهنگی بشری ملل متحد (اوچا) گفته بود که در حال حاضر نزدیک به ۲۴ میلیون نفر در افغانستان نیاز به کمک‌های بشری دارند.