Παιδικό άγχος: Τα παιδιά χρειάζονται γειτονιές για να περπατάνε και να κάνουν ποδήλατο
Το Κογκρέσο, ο Λευκός Οίκος και οι ειδικοί σε θέματα πολιτικής έχουν αρχίσει να συζητούν για την «οικογενειακή πολιτική» τα τελευταία χρόνια, θορυβημένοι από μια επιδημία παιδικού άγχους και την κατακόρυφη πτώση των γεννήσεων.
Οι επιδοτήσεις παιδικής φροντίδας, οι ποινές γάμου και η φροντίδα μητρότητας αξίζουν προσοχή, αλλά μια κυβερνητική δράση που θα βοηθούσε σημαντικά τους σημερινούς γονείς είναι σχεδόν αποκλειστικά τοπική – και περιλαμβάνει μπετόν, γρασίδι και λίγη βαφή διαβάσεων. Οι αμερικανικές πόλεις και κωμοπόλεις πρέπει να αναπροσανατολίσουν τις υποδομές ώστε να διευκολύνουν τα παιδιά να περπατούν και να κάνουν ποδήλατο ελεύθερα στις γειτονιές τους.
Το παραπάνω επισημαίνει ο συγγραφέας και πατέρας έξι παιδιών Timothy P. Carney, μιλώντας στην Wall Street Journal.
Λιγότερο διασκεδαστική η σημερινή παιδική ηλικία
Τα παιδιά σήμερα εξαρτώνται περισσότερο από το αυτοκίνητο από ό,τι οι προηγούμενες γενιές, γεγονός που καθιστά την παιδική ηλικία λιγότερο υγιή και λιγότερο διασκεδαστική και τη γονεϊκότητα πιο εξαντλητική. Το 1969, περισσότεροι από τέσσερις στους δέκα Αμερικανούς μαθητές πήγαιναν στο σχολείο με τα πόδια ή με ποδήλατο. Η πιο πρόσφατη Εθνική Έρευνα Ταξιδιών των Νοικοκυριών του Τμήματος Μεταφορών, το 2017, διαπίστωσε ότι το ποσοστό αυτό έχει μειωθεί σε μόλις ένα στα 10.
Ενώ οι Αμερικανοί όλων των ηλικιών είναι λιγότερο σωματικά δραστήριοι σήμερα από ό,τι πριν από χρόνια, η μεγαλύτερη πτώση παρατηρείται στο περπάτημα των εφήβων. Ένας μέσος έφηβος περπατά 5 μίλια λιγότερο ανά εβδομάδα από ό, τι στο 1990s.
Η μετακίνηση με αυτοκίνητο ή το να κάθεσαι περισσότερο στο σπίτι φαίνεται ότι κάνει κακό στη σωματική και ψυχική υγεία των παιδιών. Πολλές μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι τα παιδιά που ζουν σε πιο περιπατητικές γειτονιές εμφανίζουν λιγότερη παχυσαρκία, εν μέρει επειδή όταν βρίσκονται περισσότερο σε εξωτερικούς χώρους, είναι πιο πιθανό να παίζουν μπάσκετ, και άλλα παιχνίδια. Ερευνητές χρησιμοποιώντας δεδομένα από μια μαζική μελέτη παιδιών στη δεκαετία του 1990 διαπίστωσαν ότι μια πιο καθιστική παιδική ηλικία θα μπορούσε να συνδέεται με μεγαλύτερο κίνδυνο καρδιακών παθήσεων ως ενήλικας. Η μελέτη επισήμανε ειδικά τη σημασία της «ελαφριάς-εντατικής σωματικής δραστηριότητας» όπως περπάτημα.
Σε επίπεδα ρεκόρ το παιδικό άγχος
Ο πολύς χρόνος που περνάει καθισμένος σε κλειστούς χώρους μπορεί να επιβαρύνει ακόμη περισσότερο την ψυχική υγεία των νέων. Το παιδικό άγχος βρίσκεται σε επίπεδα ρεκόρ, με ομάδες παιδιάτρων και την κυβέρνηση Μπάιντεν να κηρύσσουν εθνική κατάσταση έκτακτης ανάγκης στην ψυχική υγεία των παιδιών και των εφήβων.
Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of Pediatrics το 2023 διαπίστωσε ότι «μια κύρια αιτία της αύξησης των ψυχικών διαταραχών είναι η μείωση επί δεκαετίες των ευκαιριών για τα παιδιά και τους εφήβους να παίζουν, να περιφέρονται και να συμμετέχουν σε άλλες δραστηριότητες ανεξάρτητες από την άμεση εποπτεία και τον έλεγχο των ενηλίκων».
Ερευνητές από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Μπάφαλο πρότειναν ότι «η άσκηση με περπάτημα μπορεί να μετριάσει την καρδιαγγειακή αντιδραστικότητα που προκαλείται από το στρες» και μια αυστραλιανή μελέτη διαπίστωσε ότι το περπάτημα και το ποδήλατο στο σχολείο «συνδέεται θετικά με την ψυχολογική ευημερία των παιδιών».
Τα σημερινά παιδιά περιφέρονται λιγότερο από στις προηγούμενες γενιές
Ο υπερβολικός προγραμματισμός και οι φόβοι των γονέων για την ασφάλεια είναι μέρος του λόγου, αλλά είναι επίσης αλήθεια ότι τα αμερικανικά προάστια που χτίστηκαν τα τελευταία 30 χρόνια είναι λιγότερο βατά και ποδηλατικά από τις παλαιότερες γειτονιές. Η δυνατότητα περιπάτου θεωρείται κυρίως ανησυχία για τους αστούς, οι οποίοι θέλουν να μπορούν να περπατούν μέχρι ένα κοκτέιλ μπαρ, ένα παντοπωλείο ή ένα μουσείο.
Όμως η βατότητα στις προαστιακές γειτονιές είναι ένα πολύ πιο σημαντικό ζήτημα. Απαιτεί την κατασκευή πεζοδρομίων, ποδηλατοδρόμων, παιδικών χαρών και διαβάσεων που να μπορούν να χρησιμοποιηθούν με ασφάλεια από τα παιδιά. Ξέρουμε ότι αυτό είναι εφικτό, επειδή μεγάλο μέρος του κόσμου το κάνει ήδη. Διαθέτουμε στοιχεία δεκαετιών από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη σχετικά με το πώς μπορεί κανείς να ηρεμήσει αν συνδυάσει τα πάρκα και τις παιδικές χαρές με τις εμπορικές και οικιστικές ιδιοκτησίες.
Οι φιλικές προς τις οικογένειες υποδομές έχουν φυσικά συμβιβασμούς. Στο Rock Creek Manor, Md., στα προάστια της Ουάσιγκτον, οι γονείς πιέζουν για την κατασκευή πεζοδρομίου σε ένα τετράγωνο όπου τα παιδιά τώρα πηγαίνουν στο σχολείο στο δρόμο. Ορισμένοι κάτοικοι έχουν αντιρρήσεις ότι αυτό θα βλάψει ορισμένα δέντρα, με έναν να υποστηρίζει ότι «τέτοια μικρά παιδιά δεν θα έπρεπε να πηγαίνουν στο σχολείο μόνα τους ούτως ή άλλως».
Αλλά τα παιδιά θα έπρεπε να πηγαίνουν μόνα τους στο σχολείο. Θα έπρεπε να πηγαίνουν στο μαγαζί της γωνίας με τα αδέρφια τους και να περιφέρονται στη γειτονιά για να κάνουν τη δική τους διασκέδαση. Θα πρέπει να επιλέξουμε τα παιδιά αντί για τα αυτοκίνητα, και έτσι να κάνουμε τον κόσμο μας και πιο υγιή και λίγο πιο φιλικό προς την οικογένεια.