Չխոսկանը
Զբոսաշրջիկների փոքրիկ խումբը թեթևաքայլ, ակնածանքով ներս մտավ թանգարանի բակ: Հաստաբուն, կիսաչոր ընկուզենուց, որ մուտքի քարակոփ, կամարակապ դարպասի դեմն էր, լսվում էին փայտփորիկի միալար, եռանդուն կտցահարվածները: Քար ու ծառաբուն պատած բաղեղի մահուդ ծփանքը, ինչպես ջրափնյա սևեռուն պատրանք, այցելուներին դյութել, առել էր պարտեզի գիրկը: -Էս մարդը խոսում է՜, խոսում է՜, դադար չունի. երեկվանից գլուխս տանում է,-ողջույնս առնելուց …