Дарыгердин арманы...
Үч жылдан бери дүйнөнү эңги-деңги кылган апаат кары адамдын эң жакын адамын – небересин алып кетти. Тоосу урап, күнү батты, күндөр суз, супсак. Ырысбай Абдраимовдун “Сүйдүргү да, күйдүргү” аңгемесинде ушу тапта адамзат башынан кечирип жаткан алаамат сүрөттөлгөн. Жан кызым Таятасы менен небересин байланыштырган телефон, күн алыс кызынын “ата” деген үнүн укканда дүйнөсү түгөл, андан башка бакыттын абышкага кереги деле жок. Бир укмуш элжирейт, бир сөзгө ушундай балкыйт. Мурда кантип жүрдү экен десең. Читать дальше...